Posts Tagged ‘zdjęcia’

Dziś będzie szybko, krótko i na temat.

Ostatni tydzień był bardzo pracowity ale jednocześnie niezwykle efektowny. Nowa ekipa murarzy okazała się w porządku i dokończyli rozgrzebaną robotę. Przyszli we wtorek, skończyli w czwartek. W międzyczasie działaliśmy już z dysperbitem. Ostatnie losowanie lotto okazało się dla nas znów nieudane, więc trzeba było wziąć w piątek wolne i spędzić cały dzień z pędzlem z ręku. Razem z mężem pomalowaliśmy ściany fundamentowe dysperbitem zaoszczędzając tym samym „kilka” groszy. Pogoda dopisała tylko kręgosłupy – nam ludziom z „biura” lekko dokuczały. Efekt naszej ciężkiej pracy poniżej:

W sobotę mąż z tatą obłożyli nasze ściany ślicznym różowym styropianem (a niech mają ciepło na zimę, a co!):)  a dzisiejszy dzień poświęciliśmy na zabezpieczenie styropianu folią kubełkową. Radocha niesamowita bo niewiele już nam zostało. Jeszcze żaden tydzień nie okazał się tak efektywny jak ten więc pojawiła się nadzieja, że to co złe już jest za nami. Zmęczeni ale zadowoleni prezentujemy stan na dziś:

Dziś na działke miała dotrzeć część materiałów potrzebnych do murowania fundamentów, jednak ostatnie opady śniegu do dzisiaj dają się we znaki. Woda nadal stoi w rowach a cały teren budowy wygląda jak Biebrzańskie mokradła 😉 Niby powoli woda schodzi, ale na jutro znow zapowiadane są opady – tyle, że tym razem deszczu. Dzisiaj kierowca wywrotki wykazał się większą odwagą niż kierowca HDSa co miał przywieźć bloczki, bo w przeciwieństwie do bloczków piasek na budowe został dowieziony.Piasek do murowaniaPospółka i piasek do murowania

 Nie obyło się oczywiście bez kilku siarczystych słów ze strony kierowcy wywrotki – ale i tak szacunek, że podniósł rękawice i wjechał w nasze bagno a jeszcze bardziej istotna sprawa to fakt, że z tego bagna jakoś wyjechał – pozostawił tylko po sobie taką oto piękną pamiątkę…Koleiny po wywrotce

 Kolejna podejście z bloczkami planowane jest na piątek, ale jak jutro spadnie deszcz to sytuacja raczej będzie gorsza niż lepsza i obawiam się, że znów wszystko odwlecze się w czasie. Pogoda nas nie rozpieszcza…

Z zima wygraliśmy! Przynajmniej mamy taka nadzieję! Jakbyśmy trzymali się pierwotnego planu, dziś prawdopodobnie na budowie zastalibyśmy jedynie zasypane do połowy rowy, co gorsza cała robota poszłaby na marne…Mimo, że w tej chwili teren budowy wygląda jak po wojnie – jesteśmy dobrej myśli.

Dzisiaj z ciekawości pojechaliśmy zobaczyć jak wyglądają rowy i wylany beton po tym jak spadł zapowiedziany śnieg. Nie będe się tutaj rozpisywał – zobaczcie sami , wygląda to niezbyt fajnie…mam nadzieje, że nie będzie to miało wpływu na jakość ław.

Sorry za jakość zdjęć – robione telefonem , stojąc po kostki w błocie podczas padjącego śniegu 🙂 Wiecej wymówek nie mam …

Juhuuu, udało się! Zimo, tym razem punkt dla nas!

Od rana trwała dziś walka z zapowiedzianymi opadami śniegu. Nie wiem czy tylko u nas na budowie takie wariactwo, czy inni też tak mają, ale jak cała budowa będzie w ten sposób przebiegać  – osiwiejemy na bank 🙂 Tym razem wszystko się udało, ale wolelibyśmy, żeby wszystko przebiegało spokojniej niż dziś. Jeszcze rano majstry wiązały strzemiączka na zbrojenia, na dziś zamówiony był także „Pan Koparkowy”. Tym razem poradził sobie lepiej z zadaniem zdejmowania humusu, wykopał nawet całkiem ładne rowy 🙂 Po 8 godzinach dłuuuugiej pracy ruszyliśmy pędem na naszą budowę. Widok zaskoczył, zmiany ucieszyły.

Udało się przełożyć jutrzejsze zalewanie betonem na dziś, więc akcja musiała być naprawdę błyskawiczna. Jeszcze przed godz. 16 majstry wraz z wsparciem (dzięki szwagier!:)) walczyli z umieszczaniem zbrojenia i wiązaniem wszystkiego. Temu wszystkiemu przyglądał się oczywiście nasz kierownik budowy, choć i on robił wielkie oczy na ten nasz wyścig z czasem. Wszystkie wykopane rowy z umieszczonym zbrojeniem skontrolował także kot sąsiada – jakiś szkolony chyba, obiegł cały „dom” a w ramach – chyba akceptacji odbił kilka pieczątek swoimi łapkami w samochodzie męża. Dzięki kocie za twą aprobatę!

Na 16:00 umówione były betoniarki, więc patrzyliśmy na zegarek z nadzieją… Na szczęście i ku uciesze wszystkich betoniarki punktualne nie są i dotarły na miejsce prawie z godzinnym opóźnieniem. Najpierw jedna – mniejsza, chwilę później druga – większa i ładniejsza 🙂 Nie zapomnieliśmy także o umieszczeniu kilku grosików w ławach – Karmelitko, masz rosnąć szybko i dobrze służyć domownikom!

Godzina 19:10, info z ostatniej chwili – zalewanie betonem oficjalnie uważa się za zakończone. Przyznam się, że miejsce akcji opuściłam chwilę temu, ale tylko po to, by mąż jak wróci miał gotową gorącą herbatkę z sokiem malinowym i pyszną lasagne z Biedrony ;] Śnieg nas nie dopadł, za to zmarzliśmy jak diabli :/ Obyśmy tylko nie odchorowali tych naszych ław!

Jutro z samego rana jedziemy skontrolować schnięcie betonu, a tymczasem lasagne już gotowe!

26 czerwca napisałem …”nie mogę się doczekać dnia kiedy na działkę wjedzie koparka a to niestety jeszcze daleka droga”…

Dziś właśnie nadszedł ten dzień! 18 października będzie dla mnie drugim historycznym dniem w tym roku 🙂 Dlaczego drugim, a to już wie tylko moja żona 😉

 Nadszedł ten dzień!

Dziś miały miejsce pierwsze prace ziemne. Od dziś chyba możemy zacząć mówić, że jedziemy na „budowę” a nie „działkę”… Z samego rana przyjechała koparka i zdjęła wierzchnią warstwę ziemi – humus. Jak narazie wszystko to wygląda jak jakieś pobojowisko, ale mam nadzieję, że z czasem zacznie przypominać plac budowy. Narazie przybył nam mały dołek i troche większa górka ziemi.

Plan na najbliższe dni, a najprawdopodobniej na przyszły tydzień to geodeta i wyznaczanie miejsc gdzie będą wylane ławy…i dalej końcówka miesiąca/początek listopada – kopanie rowów, zbrojenie i lanie ław. Wszystko możnaby przyspieszyć i zacząć robić  chociażby jutro, jednak z różnych, niezależnych ode mnie przyczyn wszystko musi się znów rozciągnąć troszkę w czasie…

Najważniejsze jednak jest to, że coś zaczęło się dziać i to, że każdy drobiazg zrobiony na budowie przybliża nas do zamieszkania w wymażonym domu.

Zdjęcia poniżej przedstawiają stan aktualny:

W przerwie między meczami udało się wygospodarować chwilkę aby opisać nasze postępy. Zanim jednak opisze co i jak proponuję kilka grafik:

Jak wcześniej pisaliśmy  zdecydowaliśmy się na projekt Karmelita w odbiciu lustrzanym. Jednak (na nasze szczęście) jedna dobra dusza usilnie wmawiała, że dom ustawiony w drugą stronę będzie dużo lepiej oświetlony. Zdecydowałem to jakoś sprawdzić bardziej namacalnie i efektem mojej pracy są powyższe grafiki. One właśnie przekonały nas, że zrobiliśmy błąd kupując lustrzane odbicie karmelity. Powyższe „zdjęcia” to symulacje oświetlenia naszego przyszłego domu w zimie i w lato o trzech porach dnia – rano, w południe i wieczorem. Jak można zaobserwować, w okresie zimowym salon nie jest praktycznie w ogóle oświetlony, jedynie z rana przez wykusz wpada odrobina światła natomiast najbardziej oświetlony jest garaż…jak to zobaczyliśmy to się załamaliśmy. W końcu projekt to już był niemały wydatek. Na nasze szczęście okazało się, że uda się wymienić projekt za opłatą znacznie mniejszą niż koszt drugiego projektu :). Kamień z serca. Czekamy w tej chwili na podstawową wersję Karmelity, powinna dotrzeć w jeszcze w tym tygodniu.

Dalej czekamy na warunki techniczne z Taurona. Z dobrych źródeł wiem, że powinny być najpóźniej w poniedziałek…czekamy 🙂 Później już tylko ze wszystkimi papierami do architekta.

Jak już jesteśmy przy prądzie:

Rów pod kabel

Rów na kabel

Tak jeszcze kilka dni temu wyglądała prawie że granica naszej działki. Dziś już wszystko zasypane i stoi skrzynka w której kiedyś będzie nasz licznik 😉

Na tej fotce widać też, że działka jest częściowo wykoszona z chwastów. Tego dnia próbowałem skosić całość jednak temperatura powyżej 30 stopni skutecznie mnie zniechęciła 🙂

 Przy następnej wycieczce postaram się zrobić więcej fotek przedstawiających aktualny stan poletka 🙂

 Z bieżących rzeczy, które chodzą nam po głowie to czy zostawić czy likwidować balkon nad wykuszem. Pierwotnie postanowiliśmy go zastąpić daszkiem, jednak ostatnio bardziej skłaniamy się ku temu żeby został.

Czy tylko my mamy takie problemy?  Za bardzo kombinujemy? Nie wiem – wiem jednak na pewno, że nie mogę się doczekać dnia kiedy na działkę wjedzie koparka 🙂 a to niestety jeszcze daleka droga…

Dzisiaj udało się złożyć kilka wniosków, a mianowicie do gazowni – wniosek  o określenie warunków przyłączenia, podobnie do wodociągów i do Taurona, bo według mojej najlepszej wiedzy (a jak na razie jest ona niewielka i działam trochę po omacku) dokumenty te potrzebne nam będą do uzyskania pozwolenia na budowę. Ciągle mam wątpliwości kto jak gdzie i kiedy ma robić projekty przyłączy, ale wierzę że wszystko z czasem wyjdzie „w praniu”. W zakładzie energetycznym złożyłem wniosek na przyłącze docelowe – gdzieś w szerokim internecie wyczytałem, że w ten sposób uniknę niepotrzebnych kosztów – co z resztą pani w BOKu mi potwierdziła a zarazem poinformowała, że na przyłącze tymczasowe zawsze jeszcze będę mógł wniosek złożyć. Przeraził mnie jedynie czas oczekiwania na to przyłącze – 14 miesięcy!! No nic – może uda się szybciej 🙂 Wszystkie te papiery powinniśmy mieć do 21 dni u siebie….teraz pozostanie czekać.

Jak pisała wczoraj Marta, mieliśmy dostać cynk odnośnie tego czy da się jakoś wcisnąć dwugarażową Karmelitę na naszą działkę …i dostaliśmy. Niestety okazuje się, że nie da się nic przeskoczyć. Dziś zamówiliśmy projekt Karmelity z 1 garażem, który i tak będziemy musieli w jakiś sposób zmniejszyć bo nadal jest zbyt szeroki (o całe 12 centymetrów) w stosunku do tego co stanowi plan zagospodarowania przestrzennego. Pocieszający jest fakt, że 12cm to nie jest dużo i zmiana ta nie będzie w ogóle zauważalna. Przytnie się garaż o 6 cm i wykusz o drugie 6 i jakoś to będzie – przynajmniej tak to sobie tłumaczymy J

Podsumowując, nie będzie to nasza wymarzona Karmelita 2M – ale nadal to będzie Karmelita.

 

…taka jak ta…

Karmelita - wersja lustrzana

Wizualizacja Karmelity

 

 

 

Wczoraj miały być zdjęcia działki  ale ich nie wstawiłem bo wyszły tak samo kiepsko  jak kiepska była pogoda gdy je robiłem 😉 Dzisiaj już jest troszkę ładniej, więc udałem się na działkę i zrobiłem drugie podejście

… oto nasze zarośnięte 0,1084ha